|
مذكر |
مؤنث |
| مفرد |
مثنى |
جمع |
مفرد |
مثنى |
جمع |
| الأفعال المبنية للمعلوم |
الماضي |
الغائب |
سَنَّنَ |
سَنَّنَا |
سَنَّنُوْا |
سَنَّنَتْ |
سَنَّنَتَا |
سَنَّنْنَ |
| المخاطب |
سَنَّنْتَ |
سَنَّنْتُمَا |
سَنَّنْتُمْ |
سَنَّنْتِ |
سَنَّنْتُمَا |
سَنَّنْتُنَّ |
| المتكلم |
سَنَّنْتُ |
سَنَّنْنَا |
سَنَّنْنَا |
سَنَّنْتُ |
سَنَّنْنَا |
سَنَّنْنَا |
| المضارع |
الغائب |
يُسَنِّنُ |
يُسَنِّنَانِ / يُسَنِّنَا |
يُسَنِّنُوْنَ / يُسَنِّنُوْا |
تُسَنِّنُ |
تُسَنِّنَانِ / تُسَنِّنَا |
يُسَنِّنْنَ |
| المخاطب |
تُسَنِّنُ |
تُسَنِّنَانِ / تُسَنِّنَا |
تُسَنِّنُوْنَ / تُسَنِّنُوْا |
تُسَنِّنِيْنَ / تُسَنِّنِيْ |
تُسَنِّنَانِ / تُسَنِّنَا |
تُسَنِّنْنَ |
| المتكلم |
أُسَنِّنُ |
نُسَنِّنُ |
نُسَنِّنُ |
أُسَنِّنُ |
نُسَنِّنُ |
نُسَنِّنُ |
| الأمر |
سَنِّنْ |
سَنِّنَا |
سَنِّنُوْا |
سَنِّنِيْ |
سَنِّنَا |
سَنِّنْنَ |
| الأفعال المبنية للمجهول |
الماضي |
الغائب |
سُنِّنَ |
سُنِّنَا |
سُنِّنُوْا |
سُنِّنَتْ |
سُنِّنَتَا |
سُنِّنْنَ |
| المخاطب |
سُنِّنْتَ |
سُنِّنْتُمَا |
سُنِّنْتُمْ |
سُنِّنْتِ |
سُنِّنْتُمَا |
سُنِّنْتُنَّ |
| المتكلم |
سُنِّنْتُ |
سُنِّنْنَا |
سُنِّنْنَا |
سُنِّنْتُ |
سُنِّنْنَا |
سُنِّنْنَا |
| المضارع |
الغائب |
يُسَنَّنُ |
يُسَنَّنَانِ / يُسَنَّنَا |
يُسَنَّنُوْنَ / يُسَنَّنُوْا |
تُسَنَّنُ |
تُسَنَّنَانِ / تُسَنَّنَا |
يُسَنَّنْنَ |
| المخاطب |
تُسَنَّنُ |
تُسَنَّنَانِ / تُسَنَّنَا |
تُسَنَّنُوْنَ / تُسَنَّنُوْا |
تُسَنَّنِيْنَ / تُسَنَّنِيْ |
تُسَنَّنَانِ / تُسَنَّنَا |
تُسَنَّنْنَ |
| المتكلم |
أُسَنَّنُ |
نُسَنَّنُ |
نُسَنَّنُ |
أُسَنَّنُ |
نُسَنَّنُ |
نُسَنَّنُ |
| اسم الفاعل |
مُسَنِّن |
مُسَنِّنَان \ مُسَنِّنَيْن |
مُسَنِّنُوْن \ مُسَنِّنِيْن |
مُسَنِّنَة |
مُسَنِّنَتَان \ مُسَنِّنَتَيْن |
مُسَنِّنَات |
| اسم المفعول |
مُسَنَّن |
مُسَنَّنَان \ مُسَنَّنَيْن |
مُسَنَّنُوْن \ مُسَنَّنِيْن |
مُسَنَّنَة |
مُسَنَّنَتَان \ مُسَنَّنَتَيْن |
مُسَنَّنَات |
| المصدر |
تَسْنِيْن |