|
مذكر |
مؤنث |
مفرد |
مثنى |
جمع |
مفرد |
مثنى |
جمع |
الأفعال المبنية للمعلوم |
الماضي |
الغائب |
أَيْسَرَ |
أَيْسَرَا |
أَيْسَرُوْا |
أَيْسَرَتْ |
أَيْسَرَتَا |
أَيْسَرْنَ |
المخاطب |
أَيْسَرْتَ |
أَيْسَرْتُمَا |
أَيْسَرْتُمْ |
أَيْسَرْتِ |
أَيْسَرْتُمَا |
أَيْسَرْتُنَّ |
المتكلم |
أَيْسَرْتُ |
أَيْسَرْنَا |
أَيْسَرْنَا |
أَيْسَرْتُ |
أَيْسَرْنَا |
أَيْسَرْنَا |
المضارع |
الغائب |
يُوْسِرُ |
يُوْسِرَانِ / يُوْسِرَا |
يُوْسِرُوْنَ / يُوْسِرُوْا |
تُوْسِرُ |
تُوْسِرَانِ / تُوْسِرَا |
يُوْسِرْنَ |
المخاطب |
تُوْسِرُ |
تُوْسِرَانِ / تُوْسِرَا |
تُوْسِرُوْنَ / تُوْسِرُوْا |
تُوْسِرِيْنَ / تُوْسِرِيْ |
تُوْسِرَانِ / تُوْسِرَا |
تُوْسِرْنَ |
المتكلم |
أُوْسِرُ |
نُوْسِرُ |
نُوْسِرُ |
أُوْسِرُ |
نُوْسِرُ |
نُوْسِرُ |
الأمر |
أَيْسِرْ |
أَيْسِرَا |
أَيْسِرُوْا |
أَيْسِرِيْ |
أَيْسِرَا |
أَيْسِرْنَ |
الأفعال المبنية للمجهول |
الماضي |
الغائب |
أُيْسِرَ |
أُيْسِرَا |
أُيْسِرُوْا |
أُيْسِرَتْ |
أُيْسِرَتَا |
أُيْسِرْنَ |
المخاطب |
أُيْسِرْتَ |
أُيْسِرْتُمَا |
أُيْسِرْتُمْ |
أُيْسِرْتِ |
أُيْسِرْتُمَا |
أُيْسِرْتُنَّ |
المتكلم |
أُيْسِرْتُ |
أُيْسِرْنَا |
أُيْسِرْنَا |
أُيْسِرْتُ |
أُيْسِرْنَا |
أُيْسِرْنَا |
المضارع |
الغائب |
يُوْسَرُ |
يُوْسَرَانِ / يُوْسَرَا |
يُوْسَرُوْنَ / يُوْسَرُوْا |
تُوْسَرُ |
تُوْسَرَانِ / تُوْسَرَا |
يُوْسَرْنَ |
المخاطب |
تُوْسَرُ |
تُوْسَرَانِ / تُوْسَرَا |
تُوْسَرُوْنَ / تُوْسَرُوْا |
تُوْسَرِيْنَ / تُوْسَرِيْ |
تُوْسَرَانِ / تُوْسَرَا |
تُوْسَرْنَ |
المتكلم |
أُوْسَرُ |
نُوْسَرُ |
نُوْسَرُ |
أُوْسَرُ |
نُوْسَرُ |
نُوْسَرُ |
اسم الفاعل |
مُوْسِر |
مُوْسِرَان \ مُوْسِرَيْن |
مُوْسِرُوْن \ مُوْسِرِيْن |
مُوْسِرَة |
مُوْسِرَتَان \ مُوْسِرَتَيْن |
مُوْسِرَات |
اسم المفعول |
مُوْسَر |
مُوْسَرَان \ مُوْسَرَيْن |
مُوْسَرُوْن \ مُوْسَرِيْن |
مُوْسَرَة |
مُوْسَرَتَان \ مُوْسَرَتَيْن |
مُوْسَرَات |
المصدر |
إِيْسَار |