|
مذكر |
مؤنث |
مفرد |
مثنى |
جمع |
مفرد |
مثنى |
جمع |
الأفعال المبنية للمعلوم |
الماضي |
الغائب |
أَنْبَهَ |
أَنْبَهَا |
أَنْبَهُوْا |
أَنْبَهَتْ |
أَنْبَهَتَا |
أَنْبَهْنَ |
المخاطب |
أَنْبَهْتَ |
أَنْبَهْتُمَا |
أَنْبَهْتُمْ |
أَنْبَهْتِ |
أَنْبَهْتُمَا |
أَنْبَهْتُنَّ |
المتكلم |
أَنْبَهْتُ |
أَنْبَهْنَا |
أَنْبَهْنَا |
أَنْبَهْتُ |
أَنْبَهْنَا |
أَنْبَهْنَا |
المضارع |
الغائب |
يُنْبِهُ |
يُنْبِهَانِ / يُنْبِهَا |
يُنْبِهُوْنَ / يُنْبِهُوْا |
تُنْبِهُ |
تُنْبِهَانِ / تُنْبِهَا |
يُنْبِهْنَ |
المخاطب |
تُنْبِهُ |
تُنْبِهَانِ / تُنْبِهَا |
تُنْبِهُوْنَ / تُنْبِهُوْا |
تُنْبِهِيْنَ / تُنْبِهِيْ |
تُنْبِهَانِ / تُنْبِهَا |
تُنْبِهْنَ |
المتكلم |
أُنْبِهُ |
نُنْبِهُ |
نُنْبِهُ |
أُنْبِهُ |
نُنْبِهُ |
نُنْبِهُ |
الأمر |
اَنْبِهْ |
اَنْبِهَا |
اَنْبِهُوْا |
اَنْبِهِيْ |
اَنْبِهَا |
اَنْبِهْنَ |
الأفعال المبنية للمجهول |
الماضي |
الغائب |
أُنْبِهَ |
أُنْبِهَا |
أُنْبِهُوْا |
أُنْبِهَتْ |
أُنْبِهَتَا |
أُنْبِهْنَ |
المخاطب |
أُنْبِهْتَ |
أُنْبِهْتُمَا |
أُنْبِهْتُمْ |
أُنْبِهْتِ |
أُنْبِهْتُمَا |
أُنْبِهْتُنَّ |
المتكلم |
أُنْبِهْتُ |
أُنْبِهْنَا |
أُنْبِهْنَا |
أُنْبِهْتُ |
أُنْبِهْنَا |
أُنْبِهْنَا |
المضارع |
الغائب |
يُنْبَهُ |
يُنْبَهَانِ / يُنْبَهَا |
يُنْبَهُوْنَ / يُنْبَهُوْا |
تُنْبَهُ |
تُنْبَهَانِ / تُنْبَهَا |
يُنْبَهْنَ |
المخاطب |
تُنْبَهُ |
تُنْبَهَانِ / تُنْبَهَا |
تُنْبَهُوْنَ / تُنْبَهُوْا |
تُنْبَهِيْنَ / تُنْبَهِيْ |
تُنْبَهَانِ / تُنْبَهَا |
تُنْبَهْنَ |
المتكلم |
أُنْبَهُ |
نُنْبَهُ |
نُنْبَهُ |
أُنْبَهُ |
نُنْبَهُ |
نُنْبَهُ |
اسم الفاعل |
مُنْبِه |
مُنْبِهَان \ مُنْبِهَيْن |
مُنْبِهُوْن \ مُنْبِهِيْن |
مُنْبِهَة |
مُنْبِهَتَان \ مُنْبِهَتَيْن |
مُنْبِهَات |
اسم المفعول |
مُنْبَه |
مُنْبَهَان \ مُنْبَهَيْن |
مُنْبَهُوْن \ مُنْبَهِيْن |
مُنْبَهَة |
مُنْبَهَتَان \ مُنْبَهَتَيْن |
مُنْبَهَات |
المصدر |
إِنْبَاه |